Wielka niewiadoma
A kiedy przyjdzie nam się rozstać,
nie zdążę nawet łzy uronić,
jedynie myśl ostatnia przyjdzie,
że pewnie zaraz będzie po mnie.
Zostawię ci to co najlepsze,
co chyba cię nie będzie nużyć,
kilka szpargałów, gruby zeszyt
co na zapiski wiernie służył.
Złota ci nie dam ni brylantów,
nic nie zostało już w szkatułce,
tylko te wiersze jak westchnienia
i sporo książek na mej półce.
Zabiorę z sobą w przyszłą podróż
wielką niepewność i nadzieję,
że chociaż droga jest nieznana,
jakieś światełko zajaśnieje.
Jedynie ciągle głupio wierzę,
że w innym świecie, szczęścia stronie,
odszukasz mnie wśród tłumu duchów,
tak sobie myślę, dość nieskromnie.
Komentarze (10)
Piękny wiersz rymowany wzbogacony w ciekawe myśli
autora.
Zabiorę z sobą w przyszłą podróż
wielką niepewność i nadzieję,
że chociaż droga jest nieznana,
jakieś światełko zajaśnieje.....więcej slow jest
całkowicie zbędnych....b.dobry wiersz.
Nic po nas na ziemi jedynie w sercach będziemy . To
najważniejsze, by nas pamiętano jakimi byliśmy a nie
ile kasy pozostawiliśmy. Wiersz refleksyjny :)
Złoto i brylanty mogą utożsamiać bogactwo, ale nie
uczuć, a o uczucia tu chodzi, a te odzwierciedlić
można czasem jakim jesteśmy w stanie komuś poświęcić
np. pisząc wiersz. Przyjemny klimat, mi się podoba. Ze
zmian rozważyłbym poprawkę średniówki w 3 wersie 1 zw.
tak jak w całym wierszu po 5 sylabie i zmieniłbym *ci
to* 1 wers w 2 zw. trochę zbitka brzmieniowa, a za
razem pozbycie się zaimka, np. *w darze* albo *w
spadku* itp. Wiersz ideowo koreluje z moim *Za tobą*
co mnie cieszy, że nie jestem odosobnionym
*fantastą*:) Pozdrawiam.
witaj ,,garstka wspomnień mglistych kilka pożółkłych
listów naprawdę tylko tyle po nas zostaje''słowa
Twego wiersza skłaniają do zadumy nad przemijaniem.
A póki co to warto pisać, tak ładnie jak to robisz
dzisiaj! Pozdrawiam!
Jak zwykle, dobrze napisany wiersz.
ładnie napisana ta niewiadoma :-)
niewesołe refleksje o życiu ,miłości i rozstaniu,a tak
na marginesie... myśli zawarte w wierszach są bardziej
wartościowe niż przedmioty ... bo to duchowa spuścizna
po człowieku
Bardzo ładny wiersz.Pozdrawiam:)