***

Czujesz to... Wszystko stracone, zaprzepaszczone...
Świadomość znajomości właściwej drogi
I zmarnowanego czasu na pójście nią
Gorycz porażki doskwiera jeszcze bardziej
Wraz z uzmysłowieniem sobie
Że znasz rozwiązanie
Ale już nic nie możesz zmienić

Przeznaczenie cię dogoniło
Zdeptało i ośmieszyło
Twój misterny plan
Doskonałej harmonii
Długi lot w chmurach
I krótki, bolesny upadek
Ryzyko związane z marzenami
Chwilą radości przemijającą tak szybko
Że nawet nie zauważyłeś śmiertelnego zderzenia
Z realizmem

Sny i idee
Umierają powoli
Spychają cię w nicość
Z każdym znikającym kawałkiem
Wyimaginowanej układanki
Dobijając, każdym
Rozsypującym się w proch
Najmniejszym elementem
Wyśnionej rzeczywistości

Czujesz jak trwają w agonii
Powoli cię niszcząc
A jednak nie potrafisz
Zatrzymać tej samodestrukcji
Dziwna z ciebie istota...
Pełna sprzeczności
Pomimo hipotetycznie
Nieskończenie doskonałego stworzenia
Człowieku...

autor

Ciri123

Dodano: 2008-03-07 14:42:15

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie