R z e c z y w i s t o ś ć
Wyciska w
codzienności
swoje piętno
wtapia się i
formuje
a odstające
obcina
aby dopasować do
ram
obowiązujących
ograniczeń.
Niewzruszona na
żale
nieczuła na
utyskiwania
wszystkim bez
wyjątku
majętności czy
klasy posiadania
czas odmierza
jednakowo
nie umniejsza
zasług
ani nie dodaje
ułomności
bezkompleksowa
pełna szacunku
dla jednostki
istnienia.
Nieustępliwa ale
bezstronna
nieprzekupna bo
prawdziwa
nie ogranicza
wolności
barwy ani
szarości
tylko
przypomina
na każdym kroku
o swoim istnieniu.
kazap
Komentarze (17)
Niewzruszona, nieczuła, bezkompromisowa, ale
sprawiedliwa. Bogaty czy biedny, ze znajomościami czy
bez, traktowany jest każdy tak samo. Przychodzi Pani,
zabiera i nie pyta się o zgodę. Kasa ją nie
interesuje, gardzi znajomościami. Właśnie tą
"sprawiedliwą" autor ukazuje w swoim wierszu. Dziwię
się użytkownikom "staż" i "słodki drań", że nie mogli
zrozumieć treści przesłania autora tego wiersza.
No tak-dobrze opisane.Rzeczywistość taka już jest nie
cofnie czasu nie zmieni swojej roli ...
Taka właśnie jest. Opisałeś ją bardzo dokładnie i
trafnie dobrałeś słowa. A my oczywiście - próbujemy ja
zmieniać, upiększać i mamy do tego prawo. Podoba mi
się Twój wiersz.
i nick gdzieś już widziałem. ;))
forma razi w oczy, ale hm. podoba mi się.
Kurna olek! Karolu! załóż okulary, Ty naprawdę tak to
postrzegasz? Tyle przymiotników wg mnie niezgodnych z
rzeczywistością. Może każdy widzi to inaczej? Ja
napewno.
Banalna treść która niczego nie wnosi. Nie rozumiem
skąd masz tyle głosów to chyba kółko wzajemnej
adoracji
swietny wiersz nic dodac nic ujac daje do myslenia ;)
Rzeczywistość sami tworzymy, czasem szczęśliwi-a
czasem w niej się gubimy.
w tym wierszu bardzo dobrze udało Ci się ją
sportretować, z całą jej dosadnością, namacalnością,
przerażającą przemijalnością...no, nie będę dużo pisać
- po prostu jestem po wrażeniem:)
Rzeczywistośc tak przerażająca w swej oczywistości a
jednocześnie pociągająca w niewiadomej - jest
niezmiennie stałą zagadką. Zmienia się...i trwa
Rzeczywistość to "dzisiaj", "jutro" to już marzenia. A
"pojutrze"...którz to wie...Jak zwykle całość
przemawia do mnie. Jak zwykle mi się podoba.
Opis szarej rzeczywistości OK - można by odrobinę
skrócić - ale ogólnie na TAK!
Tyle gadania, tyle banału o rzeczywistości. Czasami
zbyt dużo myślenia zabija poezję. Lepiej pisać
rozprawy filozoficzne w blogu.
W wierszu zawarta cała prawda - rzeczywistość,
rzeczywistości... ładne..
Trafne spostrzeżenia - nie można jej upiększyć, bo i
tak...zaskrzeczy. Dobrze, że są jeszcze marzenia,
fantazje, zawsze to jakaś alternatywa.