wiersz 1

W oddali majaczy światło, gdy się zbliżam matowieje
Z każdym krokiem widać coraz wyraźniejsze rysy
Jestem już blisko, powoli kształtuje się postać
Tak! Widzę ją już całkiem dokładnie
Tak! Poznaję ją, to Ty
Najważniejsze dzieło Boga
Twa twarz to ósmy cud świata
Twe oczy to dwa diademy
Twój czysty uśmiech najbardziej kryształowy na Ziemi
Uroczy, chociaż raz należał do mnie
Mógłbym podziwiać Cię całe wieki, w nieskończoność
Twą piersią oddycha Kosmos
Twą nogą porusza się cały świat
Pępku planety, wiem że Ciebie nikt na własność nigdy nie będzie miał
Mimo to marzy mi się drobna cząstka, kawałeczek Ciebie
Srebrzyste pióro, Aniołku, z Twoich skrzydeł
Dla mnie aż nadto widocznych, dla innych tylko niby-niby
Jedna łza, jeden uśmiech, jedno spojrzenie
Twe szczerozłote serce – klatka licznych słowików
Twój dotyk, zapach, cała Ty
Jesteś nie do zdobycia najdroższym kamieniem szlachetnym
Odtąd zawsze będziesz mi się śnić!

autor

faroe

Dodano: 2007-06-18 18:31:38

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie