***
Kiedyś otworze swe szklane oczy
które wyleją łzy cierpienia
i już ich gniew nie zmoczy
i znów zaczną wierzyć w marzenia
Póki co ma dusza wciąż krwią broczy
okryta czerni śniegiem
me serce samotnie kroczy
strudzone życia biegiem
autor
GothGirl
Dodano: 2004-12-23 15:56:13
Ten wiersz przeczytano 522 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.