P R Z Y J A C I E L E
Basieńko dla Ciebie ten wierszyk /ciałem jestem daleko ale myślą zawsze obok/.
Kiedy była młoda
mówili sąsiedzi,
że tłum kawalerów
co dzień u niej siedzi.
Gdy była mężatką
sąsiedztwo mówiło,
tylu ma przyjaciół,
że aż patrzeć miło.
Lecz gdy owdowiała
mówili niewiele,
pytali się tylko,
gdzie jej przyjaciele?
Komentarze (30)
za Drianą .
Niestety tak bywa Gdy zycie doswiadcza.
Smutny wiersz. Niestety tak bywa gdy życie doświadcza.
Dopiero wtedy możemy zobaczyć czy owi przyjaciele to
ludzie wartościowi co zasługują na to miano, czy tylko
figuranci – ludzie lichego, niekiedy podłego
serca… Eechhh, szkoda gadać... Brutalne jest
życie, przez co nie zawsze piękne… Fraszki w
zasadzie są wesołe, ta jest bardzo smutna, wprost
gorzka… Wiersz pięknie zbudowany, wymowny w
temacie. Pozdrawiam i + zostawiam.
Potrafimy dużo mówić o czymś takim jak przyjaźń mhmmm
tylko ciężko jest udowodnić że to coś jest prawdziwe a
nie udawane...bardzo smutny wiersz i
prawdziwy...Pozdrawiam serdecznie:)
dopiero w biedzie wiadomo kto przyjaciel - smutna
rzeczywistość - w zgrabnym ujęciu.
prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie...
Bardzo realnie o życiu, pięknie to ujęłaś w swoim
wierszu, z serca słonecznie pozdrawiam i dziękuję za
ciepło bijące z Twego komentarza :)
Wiersz jest świetny!!!!
Krótki, zwięzły i z morałem a przy tym nieco
humorystyczny :-)
Dziękuję :-)
Tak niestety naogol bywa.Mnie sie na szczescie udalo
mam przyjaciol od lat,ktorzy mnie nigdy nie zawiedli.
-podam ci rękę/ -jakaś ty miła/- podaj mi rękę/ -coś
ty mówiła?/smutne, bardzo obrazowe i podoba mi sie,
pozdrawiam
Nie znam się na wierszach, ale ten jest zdumiewający!
Tak krótki, a tak wiele treści przekazuje. Genialny.
Chylę czoło!
ludzie niekiedy w takich sytuacjach nie wiedzą jak się
zachować, czy iść i pocieszać, a może nie, może sobie
tego nie życzy, woli pobyć w samotności, oswoić sie z
nowym życiem, nowa sytuacją...jednak przyjaciel
prawdziwy wyczuwa co zrobić powinien...
Zupełnie tak jak ta rozmowa z niedźwiedziem
"prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie"
Pozdrawiam.
No tak, taki fenomen ludzkiego życia, tak
bywa...przykre, pozdrawiam ciepło:)
przyjaciel to dziś najcenniejszy skarb.