S p o t k a n i e

uhahaha -- nie dentysta a stomatolog,
a jesli masz boleści zmień portal,
nie marnuj zębów u mnie,daremny trud,
to dobra rada,
nie jestem poetą - piszę dla przyjemności,
to co i jak czuję.
A twoje bóle mnie nie dotycza więc,nie mój problem

Raczej nieszczęsnym pacjentem-czytelnikiem Twoich
doprowadzających do bólu zębów wierszyków. I lepiej
byś zrobił zostając właśnie dentystą, niż poetą -
sorrki!

też chciałabym mieć taki los, Kazapie..

uhaha - czyż byś był stomatologiem, a może ...

ubrany w purpurowy płaszcz uczucia
skronie przyprószone siwizną czasu

Od takich metafor dostaje sie bólu zębów, a całość
przegadana - sorrki!

Ciekawy wiersz - ciekawe spotkanie. Mój jeszcze mnie
nie odwiedził chyba ma coś na sumieniu:)Pozdrawiam:)

Bardzo optymistyczny wiersz Karolu+++++

Pozdrawiam serdecznie:))

Bardzo fajnie! Pozdrawiam!

Cieszę się z tego spotkania i że los kazapie spotkał
Cię łagodny.
Tylko pozazdrościć.
Pozdrawiam serdecznie:)

Witaj,
los nam daje i odbiera.
W wierszu jest łaskawy, wypada mu podziękować.
Serdecznie pozdrawiam.

z losem jest różnie raz da - innym razem odbierze aby
był szczodry dla ciebie-pozdrawiam

Piękne spotkanie, zwłaszcza jak w podarku przynosi
szczęście. Cieplutko pozdrawiam

I oby dalej był łaskawy!

Spotkanie z losem. Ciekawe. Pozdrawiam :)

Uważaj bo ten pan bywa kapryśny :)