Wiersz pięćset dwudziesty...
Nie zmienie zdania
w tej sprawie
że najlepszą nagrodą
za okazaną pomoc
jest uśmiech człowieka.
Patrzę i widzę
jak się za mną wleką
nienawiść i smutek
lecz ja im uciekam
bo na mecie czekają
radość i miłość.
Czy życie jest gorzkie
bo czasem mamy go dość
czy śmierć jest słodka
bo przenosi do raju?
Pytam nieśmiało
czy pozwolicie mi żyć
bez żądnych kazań
a ty życie
czy pozwolisz mi
kochać się w tobie.
autor
neplit123
Dodano: 2020-01-16 14:54:11
Ten wiersz przeczytano 397 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
kochać życie można i trzeba nawet, tyle, że to trudna
miłość
Mądre rozważania. Pozdrawiam.
Przekaz wiersza na duże Tak. Pozdrawiam ciepło
Zgadzam się uśmiech człowieka to najlepsza nagroda,
trzeba się starać aby na niego zapracować, na duże
Tak, pozdrawiam serdecznie.
najlepszą nagrodą
za okazaną pomoc
jest uśmiech człowieka- o tak!