wiersz sto siedemdziesiąty...
To ja człowiek
sprzedałem siebie
fałszywą monetę
w kieszeni mam
oto bolesna prawda
o nas
ale czy musi
tak naprawdę być
dlatego
bracie i siostro
żyj tak
aby można powiedzieć
oto człowiek
autor
neplit123
Dodano: 2017-04-28 14:49:28
Ten wiersz przeczytano 336 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Interesująca refleksja.
prawdziwe słowa
pełna zgoda - człowiek, to powinno brzmieć dumnie.
pozdrawiam :)
Tak, należy żyć tak, aby każdy mógł powiedzieć "Oto
człowiek" :) Pozdrawiam serdecznie +++
Czemu numerujesz wiersze? Całkiem mądra myśl zasługuje
na mądry tytuł. Mnie skojarzyło się "Oto człowiek".
tak jak moneta - człowiek, człowiekowi nierówny.
Pozdrawiam serdecznie
Świetna miniatura. To takie ważne by do końca być sobą
i zachowywać się godnie.