Wiersz trzysta sześćdziesiąty...
Jeśli zapomnisz słowo ja
jeśli gniew zamienisz w przebaczenie
jeśli dając nie oczekujesz zapłaty
jeśli mówiąc nie ranisz nikogo
jeśli będziesz ludzkim człowiekiem
to nagrodą twoją
będzie to że
zobaczą nawet ślepi
jak dużo w tobie
jest miłości
autor
neplit123
Dodano: 2018-11-04 17:40:54
Ten wiersz przeczytano 429 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
warto być dobrym człowiekiem, bo dobro jak bumerang
zawsze powraca
pozdrawiam :)
To byłoby piękne, ale tak trudno sprostać...
to prawda.
a stąd już krok do świętości...
Lub też czeka Cię śmierć krzyżowa...
Wybacz, tak mi się skojarzyło
Pozdrawiam
Być ludzkim człowiekiem..., pozdrawiam.
ładny wiersz -na TAK
Połowiczna anafora,
a tym samym i przekora.
Pozdrawiam Neplit, mnie do formy przekonałeś.
Podoba mi się refleksja. Jeśli idzie o formę, to
pozbyłabym się kilku "jeśli"
"Jeśli zapomnisz słowo ja
a gniew zamienisz w przebaczenie
dając nie oczekujesz zapłaty
mówiąc nie ranisz nikogo
jeśli będziesz ludzkim człowiekiem"
itd.
Wiadomo, że autor wie najlepiej, co jest dobre dla
jego wiersza. Miłego wieczoru:)
Wnioskuję z wiersza, że to nie jest takie proste.
Pozdrawiam.
Wnioskuję z wiersza, że to nie jest takie proste.
Pozdrawiam.