W Wilnie
Gdzie byś nie stąpnął groby
w progu w piwnicach na ołtarzach
miasto co Polskę ma w sobie
przeszłością chce się odradzać
Trumna z ciałem Kazimierza
relikwie w dostojności odziane
Wilno Polskę pamiętające
w życie Litwinów zaplątane.
Co prawdą i czyją prawdą?
Między nimi się tutaj rozgrywa
polska przeszłość nie mija
ciągle jeszcze jest żywa.
Dziś ciągle po polsku na ulicach
w restauracjach i w sklepach
i policja da mandat po polsku
i żebrak co cię zaczepia.
autor
Kryha
Dodano: 2010-08-25 10:18:23
Ten wiersz przeczytano 1268 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Obraz jak żywy, udany wiersz :)
współczuje tym ludziom , a wiersz świetny :)
melancholia Polaka, ot historia nasza taka, ale
lepiej spojrzeć w gwiazdy co nam szepcze na jutro
każda; co do budowy - ilość zgłosek w wersach nie
trzyma rytmu.