Wiosenne limeryki z nutką nostalgii

***
Dziś Dzień Wagarowicza ponoć i poety
Młodzi mogą (po)bzykać ja starzyk- niestety
Chociaż Pierwszy Dzień Wiosny
Nie jestem zanadto radosny
Moja pani miast parówki...wybrała kotlety!

***
Wszystkie mogą być piękne cztery pory roku
Gdy człowiek w żadnej nie dozna szoku
Lecz jeśli piękna pogoda
Zmarnowanych chwil szkoda!-
Wytłumacz to kobiecie- w tym tkwi cały szkopuł.

***
Gość walczył z nostalgią i panią „lodową”
Wiosną postanowił zabawić się zdrowo!
Więc w Pierwszy Dzień Wiosny
Rzekł: nie dla mnie posty!-
Poszedł do kafejki tam spotkał... teściową.

***
Raz rzekł mąż do żony: pani „lodowata”
Może klimat zmienisz?- poznasz kawał świata...
Wysłał ją na Bermudy
Dość miał dąsów i nudy
Dziś jest wesół ogrzała go Małgorzata.

***
Gdy słonko zaświeci, krakać zaczną wrony...
Co niejeden kleci przeróżne androny...
Lecz mili panowie
Zadbajmy o zdrowie
Nie tylko o własne- uszczęśliwmy żony...

***
Wstał gość o świcie rześki, radosny
Pięknie świeci słońce, wszak Pierwszy Dzień Wiosny
Tylko jego pani „zima”
Ledwie wstała już zadyma!
Czyżby pościła w alkowie...-nie zdrowe są posty!

***
Gdy słonko zaświeci i wiosna na dworze
Nawet ze starzyka niezły bywa orzeł...
Kurkę...upoluje
Co nie co skosztuje
Rzecz wiadoma, czym starszy- mniej może!

autor

rubin

Napisany: 2011-03-21 Dodano: 2011-03-21 13:17:29

Ten wiersz przeczytano 752 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie