Wisielcza atmosfera dla...

dla byłej już niestety klasy III B z gim 2 w Zawierciu

Zdarza się w życiu to że długa droga się urywa
że trzeba zmienić kierunek i iść w inną stronę

Każdy człowiek czuje gdy go wzywa
przeznaczenie co piękną posiada żonę

A gdy żona spojrzy ,wpaść można w urwisko
wtedy nie dla ciebie stanie się ta droga

Jak się poczujesz gdy ujrzysz jak burzy się zamczysko
I gdy pozostanie tylko lament i pożoga ?

Chcesz krzew niepewnośći wyrwać z korzeniami
lecz co to da skoro na tej mogile kwiat wyrośnie nowy ?

Dumne wielkie drzewo podlewane marzeniami
albo pasożyt - ze spojrzeniem cierniowym

Patrzysz jak przeszłośc ściska się w butelce
której nawet mieczem nie można rozstrzaskać

Na niebie ,zamiast chmur są wisielce
których słowem nie da się ugłaskać

Dłonie dumnych błyskawic uderzają
w słomiane strzechy zagubionej duszy

Na świat nie patrzą ,krzyków nie słuchają
strzał oddają ,gdy tylko serce się poruszy

Tak jak wszystko na ziemi umiera
tak samo kończą się ważne etapy życia

Nikt z nas nie ma wpływu ,nikt nie wybiera
co ma umrzeć,w pamięci innych będzie zachowane

Ma ona wiele miejsca do ukrycia
tego skarbu które świeci szczęsciem i tą radością jest pozłacane.

dla wszystkich którzy stali teraz przed dylematami dotyczącymi przyszłości ,naszej przyszłości

autor

TRUEposh

Napisany: 2005-06-24 Dodano: 2005-06-24 17:29:02

Ten wiersz przeczytano 611 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie