Włosy

"Czasem potrzeba jednego radosnego oblicza, by rozjaśniło się nasze życie". Phil Bosmans"

Wieczór wtulony w kąt pokoju,
pod odchudzonym księżycem
rozpląsane rusałki marzeń.
Przeczesuję palcami włosy,
lubię ich spolegliwą miękkość.
Są za długie, powiadasz?
Usunę księżycowy grzebień
zostawiajac tylko kiczowate złoto.
Mogę ściąć, choć z żalem,
każdy dzień z czymś się rozstaje.

Potrafię rezygnować, lecz tęsknota
nadal wiesza płaszcz w przedpokoju,
zasiada obok w fotelu przemilczeń.
Niemożność chodząca niewłaściwymi snami
płynie coraz cichszą wodą.
Mądrość, która też jest kobietą,
wie, ile już utonęło łagodnego ciepła.

Gwiazdo moja, nie uciekaj
dla ciebie zamknę w pudełku tęczę
z zasuszonym kwiatem,
który wpinałam we włosy.

autor

Biala dama

Napisany: 2009-05-20 Dodano: 2009-05-22 07:34:53

Ten wiersz przeczytano 1494 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie