wnętrze
"Ból ciała
Ból Duszy
Wiara zbyt mała
Więc nadzieja sie kruszy
Jasność życia
Cierń zwątpienia
Odgłos wycia
Jak cierpienia
Wewnętrzna trucizna
Zabija powoli
Powstała blizna
Ból czasu ukoi
Pragnienie wolności
Osiągnięte zaszczytnie
Pragnienie bliskości
Wnet zaniknie
Pozostanie chłód
Blask ciepła zgaśnie
Serce niczym lód
Na wieki zaśnie
Teraz niczym ogień
Wolne jak ptak
Później jak cień
Uschłe jak ciernisty Krzak"
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.