Wróbelki
My, Boże wróblęta,
o ziarno walczymy,
fruwamy niezdarnie,
często się kłócimy.
Zakładamy gniazda,
pisklęta chowamy,
pośród zawieruchy
schronienia szukamy.
O byle drobnostkę
robimy gwar wielki.
Patrzy Bóg z uśmiechem
na swoje wróbelki.
Kalina Beluch
Komentarze (3)
Dołączam do stada wróbli.
treściowo na tak. Ale niech się wypowie jakiś mistrz
ortografii czy ja dobrze myslę, że Boże w tym wypadku
powinno być z małej? Bo to w sensie przymiotnika więc
byłbym wdzięczny za wyjaśnienie.
ja tez bardzo lubie te ptaszki :-)