WSPOMNIENIA
Rzeczko mała, co ty w sobie kryjesz.
Płyniesz przez góry doliny.
Słuchasz szumu wiatru.
Nie jedno serce zatrzymasz.
Mijają godziny siedzę zasłuchana.
Gdzieś głęboko w duszy coś mi gra.
Pozostaniesz w mej pamięci.
Dałaś drogowskazy.
Dalej kroczyć musze sama.
Góry pokochałam to już dobrze wiem.
Odnalazłam wysoko dom z mej bajki.
Tam na Wetlinie wśród zielonych drzew.
Znalazłam swoje miejsce.
Będę szczęśliwa, kiedyś tam wrócę.
autor
MAGNOLIA
Dodano: 2007-05-07 00:01:53
Ten wiersz przeczytano 561 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.