,,Wspomnienia duszy
I znowu będzie tak samo
zamkną okno
zawiruje głębokość strachu
zapach tłuczonego szkła
Wszystko nabierze koloru nicości
Nawet sny się skończą
Zapomnę o czym myślałam
kiedy byłam człowiekiem
A w wieczności dadzą mi do ręki Prawdę
i jak berło królewskie będę ją nosić
oderwaną od migawek czasu
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.