wspomnienie
nasze miejsca pytasz
coz ci powiem
smutkiem tylko swieca
inni ludzie tam teraz zyja
strumyk plynie w inna strone
na oknie tamtego domu
zostaly gwiazdy w wazonie
a niebo nie ma dziury choc nas tam niema
staruszek ksiezyc zasnal na progu
piszac o nas poemat
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.