wspomnienie...

setki drzew nasączonych wspomnieniami,
gdzie w radości wiodły nasze nogi,
pomną liście szumem, sypiąc marzeniami,
choć już serce nie pamięta owej drogi...

setki kwiatów, śle swój uśmiech ku mnie,
gdzie w miłości trwały nasze dusze,
pomną łąki rosą, z wiatrem kołysząc się dumnie,
choć już serce krzyczy, że zapomnieć muszę...

setki słów i łkań, letni zefir niesie,
gdzie w trwodze żal swój wykrzyczałem,
pomni burza deszczem, w mym rozpaczy lesie,
iż me serce wciąż widziało, tam gdzie oczy zamykałem...

autor

Night Guardian

Napisany: 2006-03-14 Dodano: 2006-05-28 09:08:29

Ten wiersz przeczytano 620 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie