Wspomnienie
Niech wspomnienie o mnie żyje wiecznie
Pamiętajcie co i jak było
O tym że nie żyłam statecznie
Że robiłam to, co wam się nawet nie
śniło
Wiatr niech niesie legendę
O tym co chciałam by żyło w sercach
Traktujcie szum morza jako zachętę
By zrobić rachunek we własnych wnętrzach
Czas nie tylko mija
Zachowuje to, co powinno trwać
Nic jak on znużenia nie zabija
A ja będę tylko na zawsze spać...
autor
Princeton_gerl
Dodano: 2007-07-27 20:54:04
Ten wiersz przeczytano 418 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.