Wspomnienie o miłości

Tak trudno zapomnieć, o własnej miłości,
tej wiecznej, niezmienionej, jedynej...


W żałobnym zaprzęgu zakończyła swoje istnienie,
pochowana gdzieś tam..., u boku głupiego romantyka.
Zapomniana już..., obdarta z własnej wolności,
wypruła z siebie wszystkie siły,
wypruła z siebie wszelkie namiętności.
Pusta, samotna, zanurzona w ciemności...


Czy, kiedykolwiek sie odrodzi?,
czy, kiedykolwiek zmartwychwstanie?...

autor

Iceman

Napisany: 2004-06-09 Dodano: 2004-06-09 17:28:13

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie