Wstręt...

Zwykła myśl zmienia się w obsesyjną chorobę
Widze ciebię i twój brud wszędzie gdzie spojrzę

Próbuję go zetrzeć
Próbuję zniszczyć
Próbuję zabić

Dziś tak bardzo cierpię
Nie pozwalasz istnieć
Czuję już tylko nienawiść

Twoja obecność to moje obrzydzenie
Twój dotyk odbiera do życia chęci
Jak cios nożem jest twoje spojrzenie
Kolejny dzień jest nowym dniem mej śmierci

Codzień umieram w strachu i samotności
Rankiem wspominam od krwi brudne ciało
A gdy alkohol ustąpi trzeźwości
Znów zachowujesz się jakby nic się nie stało...

autor

.siostra.nożownik.

Dodano: 2005-09-03 00:56:19

Ten wiersz przeczytano 771 razy

Oddanych głosów: 121

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie