wybacz mi Panie żem idiota

cięrpię
bo ktoś mnie narysował
tyłem do przodu
i tonę pośród
wodospadów bezpodstawnych myśli
głupota ubiera dzień codzienny w gorycz
a ja żyję
a nie rozumiem życia

każdy dzień to ciągłe
w smutku narzekanie
on ma niebo w szklance
czarnej namiętności
gdzie jesteś Ty
co każesz mówic sobie Panie ?
próżny ze mnie jest owoc
zepsutej ludzkości


ja walczę
o co walczę ?
o zazdrość idioty
nad światem poniedziałków
zbędnych uciech fobii
ja człowiek wielki pustką
istota zazdrości
więc wybacz mi o Panie
to robite lustro.

autor

jarek k

Napisany: 2011-07-20 Dodano: 2011-07-23 21:03:43

Ten wiersz przeczytano 609 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie