Wybacz Miły

jesteśmy razem tak cudownie,
chłonę rześkie poranki
i ciepłe wspólne noce,

zabraniasz mi myśleć
o przyszłości i masz rację,
nie wiemy, co nam pisane

wybacz tylko Miły, bo czasem
myśli tłuką się po głowie,
i zastygam cała w lęku

gdybyś kiedyś odszedł,
nie z Twojego wyboru,
jak będę dalej tkwiła…

jedni powiedzą… Bóg tak chciał…
inni powiedzą… los tak chciał…

a Ty głaszczesz mnie po twarzy
i mówisz… „nie myśl o tym,
myśl o morzu, co nas zbliżyło”

więc nie myślę już smętnie,
cieszę się Tobą i nami, ale…
wybacz Miły, bo czasem…

autor

Imarylis

Napisany: 2003-11-04 Dodano: 2004-06-30 09:35:56

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie