Wypalam się

Wypalam się jak świeczka

Topnieję niczym śnieg gdy wiosna zimę wypiera

Tonę jak kamień rzucony w głęboką wodę

Spadam z gór wysoki niczym lawina w dół

Resztki mych piór ze skrzydeł swych trace

niczym Ikar

Tracę resztkę wiary w życie w sens jego



I czekam już tylko czsu

Gdy spalę się na popiół

Rozstopię się i tylko mokra plama pozostanie

śladem mego istnienia

Spadnę i już najniżej jak tylko może

spaść człek

A po piórach jak po skrzydłach Ikara kiedyś

śladu już niebędzie wcale

I na końcu wraz z wiary resztki utratą

Ostatnie wydam tchnienie

autor

grzes1971

Dodano: 2007-10-02 00:07:35

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie