Wyrzuty sumienia (do P)

Wczoraj wieczorem minęły dwa miesiące,
Kiedy powiedziałaś mi o naszej rozłące...
Myśli moje odziane samobójczym zamiarem,
Stopniały jak lód po zimie, grzany słońca skwarem...

Szata szczęśliwego, zakochanego mężczyzny,
Niczym skóra kameleona osłaniała me blizny...
Chciałem szczęścia, a otrzymałem cios w twarz,
Powiedz tylko, czy teraz czyste sumienie masz?

Po miesiącach dwóch odezwało się w Tobie wnętrze,
Parę słów mówiących, że masz złamane serce...
Tęsknisz, myślisz tylko o mnie, strasznie cierpisz,
Więc może, komu innemu plakietkę „głupek” przylepisz!?



Nie jestem tego typu mężczyzną,
Który mało z życia „liznął”
Nie jestem jakąś tam lalką!
Więc nie poddam się twym walką!

Dwa słowa to naprawdę za mało,
Gdy przez ten czas dobrze się kłamało,
Teraz prosisz mnie nagle o wybaczenie,
Ale ja chcę Ciebie skazać na cierpienie...

Musiałem wyrzucić to z siebie, Ciężko mi bez mojej P, Ale życie jest życiem, Może nie okaże się takie złe...

autor

Szefol

Napisany: 2005-02-19 Dodano: 2005-02-20 13:14:03

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie