Wyścig z Czasem

Dla wszystkich zabieganych...

Jakie to życie nasze jest dziwne,
Takie przelotne, bezduszne, naiwne...

No bo pędzimy tak ślepo przed siebie,
Mijając ludzi będących w potrzebie.

Mijamy góry, pola i lasy,
Gubiąc w tym pędzie własne obcasy.

Mijamy przyjaźń, miłość, prostotę,
Wciąż nad to bardziej ceniąc głupotę.

Mijamy szanse...

Mijamy cele...
A przecież by dojrzeć je trzeba niewiele
Wystarczy tylko na chwilę zwolnić
By je z umysłu swego uwolnić.

Lecz my biegniemy...
To wyścig z Czasem...
Reszta nieważna, poza nawiasem.

I przez to ciągłe tempo zawrotne
Mijamy wszystko co jest istotne

Nie wiem jak reszta...?
Lecz ja marzę skrycie,
Aby spacerkiem przez własne przejść życie ;]

...zwolnijcie na chwilę a więcej ujrzycie

autor

migmag76

Napisany: 2003-10-24 Dodano: 2007-01-25 20:36:06

Ten wiersz przeczytano 899 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie