Wystarczy nerwy w karby wziąć

Wystarczy nerwy w karby wziąć,
pośladki zgrabnie równo spiąć,
by nie dać się rosnącej fali,
która od środka nas chce zwalić.

Przytłumić glosy z trzewi rwące,
ciepło popatrzeć sobie w słońce,
by opuściła nas ta fala,
która nie taki mur rozwala.

A wszystko przez te ludzi tłumy,
co potracili gdzieś rozumy,
goniąc do przodu bez litości,
wbrew rozumowi, i mądrości.

A wszystko przez tych ludzie rzesze,
co bawią innych ku uciesze,
choć krok już dawno pomylony,
i biegną też w przeciwne strony.

Można inaczej czas przetrawić,
inaczej też wspólnotę bawić,
lecz rozum zanikł wiarą pchany,
bo myślał, że jest wciąż kochany.

Starczyło nerwy w karby wziąć,
pośladki zgrabnie równo spiąć,
opóźnić napływ wielkiej fali,
która, i tak nas kiedyś zwali.

autor

Grand

Napisany: 2012-08-21 Dodano: 2012-08-22 09:22:27

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie