Wystarczy wierzyć
Przez życie idę prostą drogą,
Uciszam głos, co we mnie krzyczy.
Myśli wyrażam, bo pomogą,
Kiedy się mierzyć trzeba z niczym.
Radość oznajmiam głośnym śmiechem,
Uczucie tulę z nieśmiałością.
Brzydzę obarczać życie grzechem,
Śladem, co może być przykrością.
Starszemu podam dłoń pomocną,
Szacunek jest tak prostym darem.
Wystarczy tylko wierzyć mocno,
Że ma się w sobie jakąś wiarę.
Jakąś nadzieję, która każe,
Przyszłość zobaczyć malowaną.
Nie tą pokrytą błędem marzeń,
Lecz najprawdziwszą nam wybraną.
Komentarze (7)
Czytałam dwa razy, bardzo mi się podoba.
pozdrawiam serdecznie
Wiara, Nadzieja, Miłość :-) Czyżby pierwsza część
tryptyku? :-)
Grand marche! Gratuluję.
podoba mi się:)
Interpunkcja, panie kolego :)..przed "co", "który"..
M.
Wiara czyni cuda z wiarą wszystko nam się uda.
Prostolinijna postawa to dzisiaj rzadkość. Dobrze
napisany wiersz.