wzgórze odkupienia

Chcieli dożyć swoich lat
Ale spaleni zamienieni w pył
Rozwiani wiatrem ulecieli w podmuchu słów
Zaorane wzgórza marzeń

Żyję bo mam dla kogo żyć.
W sercu jednej, a nie stu
Adam budząc się ze snu
od Boga otrzymał wyśniony cud.
A Ty pojawiłaś się tylko na chwile, wyrwana z jego snu
Gdy będę umierał umrę dla Ciebie
Razem z drzewami, które chciały dożyć swoich lat
Zamknę oczy, krótka noc i długi dzień
Czekając na wyśniony cud

Zasnęły na zawsze wspomnienia przyszłych snów
Sto niewypowiedzianych słów
Zamknięte oczy
To był cud, że zszedłem z ich ust

Żyję bo mam dla kogo żyć.
W sercu jednej, a nie stu
Adam budząc się ze snu
od Boga otrzymał wyśniony cud.
A Ty pojawiłaś się tylko na chwile, wyrwana z jego snu
Gdy będę umierał umrę dla Ciebie
Razem z drzewami, które chciały dożyć swoich lat
Zamknę oczy, krótka noc i długi dzień
Czekając na wyśniony cud

Spalone usta od potoku modlitewnych jęków
Krótkie dni i długie noce
spalone drzewa pooranych wzgórz
Zegar tyka odmierzając rozstań czas

Żyję bo mam dla kogo żyć.
W sercu jednej, a nie stu
Adam budząc się ze snu
od Boga otrzymał wyśniony cud.
A Ty pojawiłaś się tylko na chwile, wyrwana z jego snu
Gdy będę umierał umrę dla Ciebie
Razem z drzewami, które chciały dożyć swoich lat
Zamknę oczy, krótka noc i długi dzień
Czekając na wyśniony cud

autor

asmma

Napisany: 2006-12-25 Dodano: 2007-03-06 14:44:11

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie