Za daleko apteka, czy zabrakło...

Przedwcześnie zaznaczasz się jesienią niosąc klimat
"Dziadów" i Wszystkich Świętych - zniczem mi się
kojarzą i swędem kocim parafin na parafiach patafian.

Zakopmy truchło - starego niedołężnego blisko śmierci
, tylko dlaczego kota skoro był obrzęd a apteka bez
recepty . Można spekulować do woli . Dobry wiersz .

ja bym tylko "ogolił " z kilku dopełniaczówek, np.: "
powabem współczucia""Konspiracja
milczenia" . same rzeczowniki by wystarczyły Amerino.
:) reszta jest bardzo fajna

Wiersz wydaje się zbyt trudny dla przeciętnego
bejowicza - ale już komentarze riny, pełne erudycji są
zapowiedzią tego, co będzie w wierszach. To trochę
tak, jak z treningiem kwalifikacyjnym w sporcie ,
który pokazuje klasę zawodnika. I nie zawiodłem się.
Wiersz jest pełen wieloznaczności, a przy tym spójny;
konsekwentnie dąży do finału. Przewrotnego finału -
pokazującego, jak mimo wszystko należy żyć. W drugiej
warstwie - jest ... pochwała konformizmu - ale tego
zdrowego, przeciwieństwa donkiszoterii. I - odczytuję
tu (jakże szybką, by nie powiedzieć- błyskotliwą (ale
już w trzeciej warstwie) - jeśli nie akceptację, to co
najmniej zrozumienie dla obrzędowości tak potrzebnej
ludziom. A nawiasem mówiąć - charakterystyczne było
to, że chrześcijańskie obrzędy tak przypominają np. te
z religii zydowskiej (ślub i wesele chociażby) a idąc
dalej - celebracja zebrań partyjnych w
totalitaryzmach była niemal zywym przeniesieniem
nabożeństw z ich kazaniami, to jest -
przemówieniami... W tym wierszu jest te zrozumienie
także, choć już, oczywiście, w tle. I jeszcze wiele
innych wątków. W tak krótkim tekście!