Za wszystkie dni, za każdy...

Za oknem wiatr.
Choć gwiazdy świecą na pogodnym niebie.
Jak nadworny kat,
noc zabija we mnie Ciebie.

Mija juz rok,
a ja nadal pamiętam.
W ulubionym kubku wiśniowy sok,
niczym wtedy krew na moich rękach.

Papieros w roztrzęsionej ręce
Modlitwa z moich ust
W podzięce,
że nadal tu jestem.

A kiedy zwrok odwróce od gwiazd,
kiedy zamkne zmęczone powieki.
Zobacze Ciebie i szpitalną biel.
I będe mieć ten obraz w sobie
na wieki...

A teraz przepraszam za to że chciałam odejść.
Przepraszam, bo wiem ze Cie zraniłam.
I dziękuje że pomogłeś mi się podnieść,
Dziękuje, bo dla Ciebie na nowo odżyłam..

autor

Irish_Night

Napisany: 2006-12-31 Dodano: 2007-01-02 14:01:00

Ten wiersz przeczytano 1379 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie