Zabawa w Boga

Bawię się małą kauczukową piłeczką,
w której stoi mały człowieczek
i robię z nią co tylko mi się podoba –
kręcę w różne strony,
odbijam od podłogi, od ścian.
Czuję się niczym Bóg,
bawiący się losem nic nie znaczącego człowieka.
W tej jednej chwili jesteśmy niemalże identyczni.
A jednak coś nas różni znacząco od siebie –
ja w swej zabawie nie znam umiaru
gdy piłeczka zaczyna się niszczyć
ja bawię się dalej
aż do katastrofy…
A gdy Bóg dojdzie do tego momentu –
wynagradza cierpienia
nic nie znaczącego człowieka
życiem wiecznym…
Taka malutka, niezauważalna różnica…

autor

Przemęczony życiem

Dodano: 2006-09-28 06:00:30

Ten wiersz przeczytano 369 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie