Zabierz mnie...
Zabierz mnie od smutku
i od życia mroków
Zabierz do krainy,
gdzie cisza i spokój
Tam gdzie nie ma bólu
i szarości dnia
I gdzie moje oczy
odzyskają blask
Tam gdzie miłość i radość
nie będą marzeniem
A ludzie nie wiedzą
co to jest cierpienie...
Zabierz jak najdalej
od przeszłości mroku...
Pomóż rozwinąć skrzydła
i wzbić się do lotu...
Pomóż mi odnaleźć
wiarę w ludzi, sens....
Wystarczy byś był...
szczerze kochał mnie
I niczego do szczęścia więcej mi nie
trzeba
Czekam
Po drugiej
stronie nadziei
Ewa
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.