Zachłanność?

Lasom powoli odbieram ciszę,
Niebu wykradam jedwab błękitu,
Szum drzew dookoła, a ja nic nie słyszę,
Mokrymi oczami wypatruję świtu.

Światu niespiesznie wydzieram co moje,
Od losu wyłudzam wciąż te same chwile,
Krzyk obłędu dookoła, a ja pośrodku stoję,
Zmęczonymi oczami podziwiam motyle.

Tobie oddaję wszystko co kocham i nienawidzę,
Serce twoje w pułapce dłoni zamykam,
Zmieszane uczucia dookoła, a ja już nic nie widzę,
Mdlęjącymi rękami twych włosów dotykam.

autor

Karolina

Dodano: 2006-02-07 00:42:50

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie