Zachłyśnięta

Wciąż się dwoję, żeby projekt był dobrze przyjęty
i zawierał wymagane ważne elementy.
Żeby czasem nie pobrzmiewał zakazaną nutą
i żeby wydawca wiedział, na czym go osnuto.
Może kiedyś i ja trafię na strony Rossmanna.
Ujmę panią redaktorkę i pewnego pana
talentem i ciekawością nowego odkrycia.
Napiszę o doświadczeniu i mądrości życia:



Nie dla ludzi są te strony,
w których życiem umęczonych
dobijają gimnastyką
z rymowaną poetyką.
Nie tak łatwo, lekko, z głową
najwłaściwsze znaleźć słowo,
by na piersi rząd literek
tatuażem, jak plasterek
uniósł to szczęścia westchnienie,
jakie daje nam spełnienie
spływające dopaminą.
Jeśli słowa się rozminą,
musi być, choć rytm przy rymie,
by oddech zabrać dziewczynie,
by dreszczem zadrżało ciało
i by pomyślała... mało.
Wtedy cała twórcza męka,
nawet przy krytyki jękach
przetrwa syta, niewzruszona
i w pamięci utrwalona
snem powróci i zamiarem,
by powtarzać rymy stare
oraz dopisywać nowe,
aż się tekst zachłyśnie słowem.

autor

Kantyczka

Napisany: 2016-09-20 Dodano: 2016-09-21 14:25:10

Ten wiersz przeczytano 641 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Groteska Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie