zadziwienie
pozornie nie zmienia się nic
rzeka jak to rzeka - wciąż przed siebie
płynie
pociąg nie zawraca
na wieść że nie żyjesz
śnieg w słońcu się topi
wiatr i deszcz przeszkadza
marzną mokre stopy
- nic nie odpowiadasz
uśmiechnął się chłopiec
w tramwaju do matki
czas się nie zatrzymał
bym mógł się pomartwić
serce jak to serce
dawnym rytmem bije
wszystko tak jak było
tyle że bez ciebie -
bo przecież nie żyjesz
autor
sylwan
Dodano: 2011-01-12 13:39:36
Ten wiersz przeczytano 595 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
wszystko jakby oczywiste a jednak zadziwia...śmierć
będzie zadziwiać. zawsze będzie... przepiękny
poruszający...
"czas się nie zatrzymał" dużo dziś na BEJu wierszy o
śmierci, ten urzeka mnie prostotą przekazu i schowaną
pod nią burzą emocji
Bo przeciez nie zyjesz ...pozorny spokoj ... zycie
plynie dalej ,tylko pojedynczy czlowiek nosi swoj
dramat w sercu
Niestety wiele pozostaje za nami a czas biegnie ...
ładnie ujęte przemijanie ... pozdrawiam
A życie toczy się dalej! Pozdrawiam!
Pięknie napisane, pozdrawiam.