zaglądają w oczy...

Zagladają w oczy moje
wszystkie nocne niepokoje.
Dzień odganiać chce te troski,
i wyciągnąć każe wnioski.

Lecz matczyne serce bije,
i troskami dzieci żyje.

- Czy szczęśliwe losy będą?
- Czy pomyślność swą zdobędą?
- Czy daleko, gdzieś za mgłą,
ciepły wybudują dom?

- Czy potrafią dziś czułością
wzbudzić tęczę wraz z miłością?
- Czy radością wypełnieni,
będą zmieniać losy ziemi?

- Czy skrzydlate swe marzenia
będą szczęściem opromieniać?
- Czy w ramiona chwycą słońce,
by jaśniało przez miesiące?

- Czy zaszumi dobroć w duszy?
- Czy niedola innych wzruszy?
- A czy w dłonie swe uchwycą
nitkę długą, pracowitą?

Tak matczyne serce bije,
gdy troskami dzieci żyje…

autor

Maryla

Dodano: 2005-10-05 04:54:31

Ten wiersz przeczytano 548 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie