w zamyśle...
Żyję w zamyśle,
pośród ciszy i krzyku,
pośród pustki i gwaru.
Tak żyję jak żyć nie powinnam.
Tak jak nie chcę,
jak nie lubię.
Zamknięta jak serdelki w puszce.
Czasem brak Mi nawet powietrza by móc
oddychać.
Czasem idę, bo tak trzeba,
bo inni tego ode Mnie oczekują.
I tak idę,
choć nie chcę.
Jak myślisz kiedy to w końcu przerwę ?!
Komentarze (2)
iść trzeba bo każdy z nas idzie tylko wybierz dobrą
drogę.
Do boju,nikt nie ma prawa Ciebie do niczego zmuszać,bo
tak trzeba.Jeśli jest to potrzebne do dalszej
egzystencji owszem,a jeśli nie,to po prostu włącz
olewator.Pozdrawiam.