Zapomniałam
Zapomniałam jaki jesteś kraju piękny
bo za płotem psów ujada sfora
jakaś dziwna w moim kraju pora
Judaszowski srebrnik czasem brzęknie
tęsknię za dniem mądrym zwykłym
za słowami co się wcześniej ważą
za czynem nie zepsutym skazą
za głosem co szepcze i nigdy nie ryknie
może cię odnajdę z nową wiosną
kraj odmieniony poznam nowy
gdzie mówią serca a nie gorące głowy
gdzie pachnące róże bez kolców rosną
autor
TES
Dodano: 2014-10-13 17:59:36
Ten wiersz przeczytano 557 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Piękna i bardzo mądra refleksja TESO.Pozdrawiam
serdecznie:)
A gdzie TESO są takie róże. Miłego:-)
Ladna refleksja, trzeba miec nadzieje:-)
Mimo propagandy, coraz większa bieda,
na kłamstwie budować niczego się nie da!
Pozdrawiam!
To prawda że w naszym pięknym kraju tam na GÓRZE
więcej gorących głów a tak mało dobrych i szlachetnych
serc
Ja też man nadzieję że znów będą słodko pachniały
piękne róże
Piękny chociaż bardzo smutny wiersz z racji
poruszonego tematu ...
Serdecznie pozdrawiam TES :)
Jakaś dziwna pora tak prawda
pozdrawiam
Ładnie,choć smutno,a nadzieje umiera ostatnia...
Pozdrawiam serdecznie:)
Dobra refleksja pozdrawiam
Ładna refleksja:)
gdzie mówią serca a nie gorące głowy ..Pozdrawiam
serdecznie TES :)wiersz ujmuje prostotą