Zapomniana
Róża
Pojedyncza
Czerwona
Przez czas zasuszona
Jak dama bardzo wiekowa
Jej płatki resztą sił się czerwienia
Jej zwiędłe liście ostatnią rosy ronią
łzę
Jej kolce już nie ranią
-a kiedyś raniły
Czyjeś dłonie a może i serce
Usta czyjeś nad nią wzdychały
Czyjeś oczy się nią zachwycały
Dziś stoi samotna w wazonie
Mijana w pośpiechu na co dzień
Zapomniana
autor
Livorn
Dodano: 2008-07-14 08:48:32
Ten wiersz przeczytano 613 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
piękno przemija....ale ważne by dostrzec to, co w
środku :)
Nie tylko z różami tak jest