zapomniane miasto

stare miasto
zaklęte

obdrapane mury i ruiny
upadek cywilizacjii...

Tam podążam
wędruję
oczyszczam się

Do mistycznej krainy
siedziby bogów
zapomnianego miasta

idę sam

niech patrzą na mnie bestie bez twarzy
zaduszone w swoim smrodzie

niech dalej jedzą gwiazdy
i tworzą przyjaciół

nie będę dla nich gonił czasu
i chował w ziemi ich zbrodni

nie chce znać ich nowej śmierci
...

autor

szaman82

Napisany: 1999-11-01 Dodano: 2007-08-31 12:55:15

Ten wiersz przeczytano 514 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie