Zapytaj czas

Wiersze autora Kazap, czytam z wielkim
zainteresowaniem, ten wiersz mówi o życiu,dokąd każdy
człowiek zmierza, zamyślić się trzeba i pomyśleć.

Właśnie gdzie jest cel..dokąd zmierzam...i ten czas
który Bóg odlicza nieustannie by gdy miną już
przydzielone nam od początku sekundy powiedzieć
KONIEC. Ale wiesz co...istota w tym by nie stracić ani
nie żałować żadnej chwili...umieć wyciągnąć nawet z
łez najpiękniejszą naukę życia i dostrzec w cierpieniu
misję...to jest cel i sens żeby te sekundy które nam
pozostały wykorzystać na miłość na przyjaźń i na łzy
ale by czerpać z nich sens na każdy kolejny dzień...bo
tak niewiele ich do końca....piękny wiersz jak widzisz
poruszył serducho i pobudził do przemyśleń

... hm.. końcówka pierwszej zwrotki,coś nie tak...
przegadana...koniec skroiłabym.... a sam
wiersz...stateczny... życiowy... :-}

Może i niepewność dotycząca jutra jest zawsze..może i
ciekawość tego co będzie także..lecz może lepiej nie
wiedzieć gdzie kres czasu..... Pozdrawiam

Na niektóre pytania i czas nie odpowie, a czasami
chciało by się uciec już po pierwszym słowie.

A właśnie, że przemyślałem sobie to, "jaka siła
przygoniła" mnie tutaj, jak piszesz. Wiem, dokąd
zmierzam- do końca, który właśnie nastąpił, jak to w
ostatnim wierszy wyjaśniam

"dookoła pustka matrwych ściań.. zginiesz gdy
nadejdzie Twój czas ....
mądry wiersz zmuszający czytelnika do zadumy i
refleksji o życiu, sumieniu przemijaniu.
Bardzo dojrzały '/takie wiersze piszesz/
zarówno w swej treści jak i formie
i jak zwykle robi wrażenie i polecam.

uwagi techniczne: odnoszę wrażenie, że to jeden z
twoich słabszych wierszy; kilka zwrotów tak
niezgrabnych, że aż krzyczą, przeczytaj to np., jaki
masz w tym kawałku szyk :"nie myślisz, jaka siła
przygoniła ciebie tutaj" - źle :( ;
"pustka martwych ścian" - przenośnia zbytnio wysilona,
znasz żywe?
powtórzenia - "istniejesz";"żyj w jego dniach i
codzienności"- dni i codzienność;
'chwile nikną
jak chmury w lazur nieba" - niknąć: w czym? w lazurze
nieba; sam lazur też oklepany jest;
"gdzieś wiatr szumi w liściach
strącając w bezład w proch" - jaki to ma sens? co
wiatr strąca?
"niweczy niszcząc wielki trud
zdobyty w walce z życiem" - trud zdobyty w walce? co
to takiego jest?

Puste ściany i ja , ze swoim sumieniem i pytaniami...a
tych pytań jest tak wiele i wśród nich to
najważniejsze..."dokąd zmierzasz". Dokoła tych pustych
ścian , różne sceny z życia, a wszystko na tle
rozmydlonego wizerunku zegara.. Poruszyłeś moją
wyobraźnię.

Ja bym się i zapytała, ale czy ktoś odpowie?Jak
zwykle poruszasz interesujące dylematy każdego
myślącego człowieka:)

jest dzisiaj, jutro nikt nie wie czy będzie....nie ma
mocnych, każdy się boi..wiersz znakomicie przedstawia
stan ducha w chwili zagrożenia życia...

Nie wdaję się w takie rozważania. Żyję w myśl zasady
CARPE DIEM, bo gdybym wiedziała ile czasu mi zostało,
wcale nie umiałabym go dobrze wykorzystać. A Twój
wiersz daje dużo do myślenia.

Słuszne spostrzeżenie ... lecz czy warto wiedzieć co
będzie ... tym bardziej, że Pan czas nigdy nie ma
czasu ;) ... podoba mi się lynna nuta rozważań ...
dlatego +

Chyba jestem gotowa ale sie boję. Mądry wiersz