Żarty..
Serce z zapałek z myślami z tarki
tworzą ze sobą zagrożenie ogniem
ileż by trzeba i potu i walki
aby to wszystko minęło bokiem
Chodzimy lekko by to nie walnęło
wiadomo czasem iskrzy i cóż
to już wystarczy by się zajęło
najbardziej płomienne z ognistych mórz
Żagle są z płótna pokłady z drewna
pomyśl jakie to wielkie szczęście
jak to nie wiele na co dzień trzeba
aby nie dotrzeć kiedyś do siebie
Cieszmy się zatem gdy w naszych portach
cumują dniem zmęczone łajby
z głębin powiewa złowrogi postrach
wieje tam skąd utonęły żarty
autor
YARI
Dodano: 2017-10-01 11:56:24
Ten wiersz przeczytano 719 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Ciekawy wiersz :)
że tak powiem marynistyczne spojrzenia i trochę
strażackiego ujęcia też.
fajna metafora, bardzo.