zastanawiam sie

nic

słońce ktore nawet kromke chleba promieniami obdarza
mnie potrafi juz tylko przyparzac
oslepia mnie jego majestat
a ja wyrazam to w tak wielu gestach.
niesmak.
sam na sam ze swoja kartka papieru
jestem dla siebie przeszkoda jak celibat dla kleru
ja sam dla siebie stawiam i stanowie granicę
by ja przekroczyc
nie wystarczy wyjsc na ulice
lecz ja znam droge
i zgubilem swoj paszport
wpadl prosto w ogien
i dalej isc nie moge
a moze nie warto?

tyle tysiecy lat wygladany
lisc marihuany
2 gramy
podziele miedzy mnie a siebie kochanie
to soczyste jaranie
i zbudujemy nowy wspanialy swiat naszym spotkaniem
nie potrzebujemy tlenu
kocham cie siostro(...)
i w ogole

chcialbym zyc dawno temu i daleko stad
gdzie nie poparzy mnie cywilizacyjny prad
co mial mi dac postep
a bol mi sprawil
jak ja mam swoje zlamane oczy naprawic?

nothing

autor

lukaszgons

Napisany: 2006-01-10 Dodano: 2006-03-10 22:44:55

Ten wiersz przeczytano 405 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie