Zatracona rzeczywistość

W ideałach,
Że wszystko jest takie jak byśmy chcieli
Zatapiam swoje życie
I gdziekolwiek pójdę,
I cokolwiek zrobię
Coś mnie boli, nudzi
Wszystko jest normalne
Mijam ludzi,
Oni mijają mnie
A jak jest naprawdę?
Budzisz się rano
By zacierać ślady dawnej osobowości
To boli, gdy nie możesz
Krzycz, gdy wszystko ci tego zabrania
Na przekór ludziom i ich oczekiwaniom
Są rzeczy, o których trzeba pamiętać
To nudzi, gdy nie możesz
Siedzisz w zamkniętym pokoju
Nienawiść rodzi się w tobie
To nudzi, gdy nie możesz być sobą
To boli, kiedy myślisz o swoim życiu
O zatraconej rzeczywistości...

Za cały ten dziwny świat...

autor

Bleak

Napisany: 2006-05-06 Dodano: 2006-05-06 16:07:33

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie