Zauroczony zakątek

Zniewoliłaś mnie swym wzrokiem
obezwładniłaś czarownym urokiem
zwabiłaś do swego ogrodu
jak pszczołę po nektar, jak misia do miodu

Zaczarowałaś mnie barwą, zapachem i wonią lekkością słowa perlistym uśmiechem
zwiewna sukienką, białym szalem – etolą

Zawirowałaś mnie tańcem, otaczając mnie w niewoli
sama śpiewałaś pieśń jak w weneckiej gondoli
zapragnąłem dotknąć twojego szalika, tej białej etoli
by owinąć się nim i zostać w twojej niewoli

Zapragnąłem ciebie dotknąć opuszkiem palca
przecież w tym ogrodzie my oboje tańczymy walca
zapragnąłem wszystkiego co Ciebie dotyczy
zapragnąłem twojej słodyczy

Zapragnąłem i pragnę do dziś, do jutra, do zawsze dla siebie
bo wiem ,że mam w swoim sercu miejsce dla ciebie
wyściele Tobie to miejsce cudownymi zwrotami
melodią serc, echem tęsknot, różowymi marzeniami
pachnącymi słowami

Owinięty wstęgą muślinem Twego szala , jestem blisko
Ty się już ode mnie nie oddalasz
Pozostanę wierny i czuły na każdy sygnał, na każdy dźwięk
mego kompa, bo w nim swoje ogrody, Twoje czary, magii
twoje śpiewne tańce w ktorych pląsasz
Pozostanę czuły na każdy dźwięk drobny, który do ciebie podobny
bo w nim radość, tęsknoty zwątpienie, czy aby Ty to
czy tylko moje marzenie

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2014-11-28 Dodano: 2014-11-28 06:31:25

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie