Zbieg okoliczności

był sobie pan jowialny ze szkiełkiem w oku
siedział każdego dnia
w eleganckiej kawiarni ze ścianami obitymi różowym pluszem
i kręcąc naiwnie wąsa
dystyngowanym ruchem odpalał kruchą cygaretkę

po prawej stronie
paradoksalnie niczym po prawicy Boga
było okno, za którym przesuwały się obrazy
a korbą kręcił pan Zbieg Okoliczności

czas panu przy stoliku płynął szybko
dlatego też obrazy zlewały się
w jeden wielki melanż wspomnień i dat
które po głębokim rozważeniu na chłopski rozum
stawały się jedynie barwnymi zygzakami

pan obejrzał z niesmakiem bohomazy
ludzkiej codzienności
i z niesmakiem odwrócił się od okna
a Zbieg Okoliczności wyraźnie posmutniał

barwy jakby nieco zszarzały
a pan w ataku rozpaczliwej dezorientacji
wyjął z oka szkiełko i począł je czyścić o klapę smokingu

a monokl rozprysnął się na kawałeczki
we wszystkie strony
i przebił dystyngowanemu panu tętnicę szyjną
a to ci dopiero zbieg okoliczności!

autor

wheelsky

Napisany: 2007-10-29 Dodano: 2007-10-29 20:33:03

Ten wiersz przeczytano 440 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie