Zdziwienie

Nie będąc Wiarą ni Nadzieją
Nie mogłaś moją być
Nie byłaś Muzą ni Poezją
Daremne moje sny

Ja byłem niby wiatr na polu
To nie dla Ciebie
Me myśli niby ogień z wodą
Nie znosiły siebie

Ja będąc w dal wpatrzony
Nie wiem co bliskość duszy
Dla Ciebie tylko miłość
Gotowa lęk Twój skruszyć

Powiedz mi więc dlaczego -
Choć brak w tym wszystkim sensu -
Żyjemy wciąż ze sobą
W miłości oraz szczęściu?

autor

Piotr S.

Napisany: 2003-07-01 Dodano: 2005-03-15 08:07:03

Ten wiersz przeczytano 646 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie